شیوه تهیه مجموعه های تلویزیونی ماه رمضان(طنز)
به ادامه مطلب بروید
حتما ببینید
روحانی یک عدد، پیرزن سال خورده یک عدد (ترجیحا ثریا قاسمی)، یک مرد آذری به عنوان نمک سریال، دختر جوان و زیبا دو عدد، پسر جوان و جذاب دو عدد، زن زیبا و معصوم یک عدد (ترجیحا مریم کاویانی)، مرد میانسال دو عدد (ترجیحا امین تارخ و محمدرضا شریفی نیا)، بهشت زهرا یک بار، امام زاده نامشخص یک بار، مسجد بی نام و نشان یک بار، جوانان ریشو و بسیار قابل اعتماد چند نفر، جوانان پولدار غیر قابل اعتماد چند نفر، تعدادی پلیس ، معتاد ، اهالی و کسبه محل به مقدار لازم.
طرزتهیه: ابتدا همه را جز آقای روحانی در یک قابلمه ریخته و سپس خوب بهم می زنیم تا به اندازه کافی بهم بخورند و بهم بریزند. سپس آقای روحانی را بعنوان مشکل گشا وارد قابلمه می کنیم. بعد از نیمساعت قهرمان داستان را به مسجد و امامزاده می فرستیم تا حدود صد لیتر آب غوره فرد اعلا تولید کند سرانجام در قابلمه را بر می داریم و سر سفره افطار هفتاد میلیون بیننده می آوریم!
مجموعه های سیمای جمهوری اسلامی در ماههای دیگر نیز دست کمی از این ندارد؛ به مجموعه هایی که همین روزها به پایان رسیده یا می رسند نگاه کنید: یا مانند "مختارنامه" تحریف تاریخ در جهت ولایت مداری مردم است؛ یا مانند "نابرده رنج" به بازی گرفتن قهرمانان جنگ ایران و عراق و اخذ نتیجه مورد نظر حکومت از آن و یا تمسخر مردم ایران در مجموعه های طنزی مانند "ساختمان پزشکان" و "سه، دو، پنج" که در آنها این مردم حقه بازند، دروغ می گویند، رشوه می دهند و می گیرند و برای نزدیک ترین کسان خود هم کلک سوار می کنند. پدر به فرزند و فرزند به مادر خود رحم ندارد و اگر آدم خوش قلب و مهربانی هم در این مجموعه ها وجود داشته باشد "مشنگ" است! در مقابل، در این مجموعه ها کوچکترین اشاره ای به فساد حکام نیست؛ دزد نامش "منوچهر" است و قهرمان نامش "اسد" یا "عماد"!
